La Fontaine’den masallar

EVDE zorunlu oturmaktan sıkılınca odalarda dön dolaş dön dolaş kendimi kitaplığın önünde buldum. Acaba eskilerden ne var diye bakınırken arka sıralardan renkli ince bir kitaba gözüm takıldı. Bir de ne göreyim en sevdiğim şair ORHAN VELİ’nin bir kitabı.

Doğan Kardeş Yayınlarının altıncı baskısı (1970) bendeki nüsha. Önsözünde Orhan Veli ve Vedat Nedim Tör’ün çok güzel yazıları var.

Kitap bir masal kitabı… Çoğumuz bilmez Orhan Veli’nin La Fontaine öykülerini şiirleştirdiğini… Uzun yıllar sonra bulduğum ve Orhan Veli’nin şiirleştirdiği La Fontaine öykülerinden birini paylaşmak istedim sizinle…

La Fontaine aslında antik Yunan öykücüsü Aesopus’un masallarından alıntı yapmış ve genelde hayvanları konuşturarak (fable) yaşadığı toplumu ve çağı kıssadan hisseler ile anlatmış.Daha doğrusu tüm çağlara insanın zaaflarını hayvanların dili ile anlatmış üstatlar.

Ben tam kitabın bir öyküsünü okumaya başlamıştım ki, karşımdaki TV’de yayınlanan bir belgeselde o göründü… O, yani Ezop’un baş kahramanı… Yani kurnaz tilki. Nasıl da denk geliyor bazı şeyler üstü üste.

Sevgili Orhan Veli, aydınlık yüzlü öykücüler Ezop ve La Fontaine nasıl da günümüzü büyük bir gerçeklik ile anlamışsınız.

ORHAN VELİ, “KURT İLE KUZU” ÖYKÜSÜNDE NE DİYOR?

Hakların en güzeli kuvvetlinin hakkıdır.
İşte bu hikâye bunu anlatır:
Bir kuzu, eğilmiş, saf bir pınara,
Susuzluğunu gidermekte idi.
Açlıktı kurdu çeken oralara.
Deli gibi bağırdı, kalın kalın:
– “Suyumu bulandırmak hakkını kimden aldın? Küstahlığını bırakmıyacağım cezasız.”
– “Efendimiz, dedi kuzu, devletmeabınız hemencecik hiddet buyurmasınlar. Bir de şu noktayı hatırlasınlar. Hatırlasınlar ki su içtiğim yer yirmi adım daha zatınızın içeceği yerden aşağıda.”
– Kısaca, ne şöyle ne böyle, dedi kuzu.
“Bulandıramam sizin suyunuzu.”
Canavar, bulandırıyorsun diye kükredi.
“Bıldır, hakkımda ne dediğini de bilirim.”
– “Bıldır daha doğmamıştım, ne diyebilirim?
Meme emiyorum, henüz yeni doğdum, yeni.”
– “Sen değilsen kardeşindir şüphesiz.”
– “Hiç kardeşim yok.”
– “Anlamam ! Sizlerden biridir. Ne mal olduğunuzu âlem bilir.”
“Siz, köpekleriniz, çobanlarınız… Hepiniz. Öcümü almak gerek, boynumun borcudur bu.”
Bunun üzerine, kaparak onu, ormanın tâ içlerine götürdü;
Hiç bir şey sormadan yedi, bitirdi.

KISSADAN HİSSE; HER HAL VE ŞARTTA O KURT BU KUZUYU YİYECEK… PARDON YEDİ…